🪀 Zakażenie Bakterią W Szpitalu Odszkodowanie

Oprócz tego na zakażenie bakterią narażone są osoby hospitalizowane, przebywające w środowisku szpitalnym o wysokim stopniu skażenia, a także pacjenci w podeszłym wieku – szanse na zakażenie C. difficile wzrastają po 65. roku życia. Clostridium difficile – objawy zakażenia Do 51 wzrosła w woj. podkarpackim liczba hospitalizowanych osób, u których potwierdzono zakażenie bakterią Legionella pneumophila – poinformował we wtorek (22 sierpnia) szef rzeszowskiego sanepidu Jaromir Ślączka. W Uniwersyteckim Szpitalu Klinicznym w Rzeszowie zmarła jedna osoba – przekazał rzecznik lecznicy. New Delhi w lubuskim szpitalu. W jednym z lubuskich szpitali doszło do zakażenia 50 pacjentów bakterią Klebsiella pneumoniae ‒ potocznie zwaną New Delhi. Z informacji konsultanta krajowego w dziedzinie mikrobiologii lekarskiej wynika, że ta bakteria w 2015 r. stanowiła najpoważniejszy problem medyczny i epidemiologiczny, dotyczący w Zakażenia w szpitalu nie są niczym nadzwyczajnym i zdarzają się stosunkowo często. Oczywiście mowa tutaj o bakterii staphylococcus aureus, czyli gronkowca złocistego. Natomiast zakażenie koronawirusem w placówce medycznej w kontekście podstaw odpowiedzialności i katalogu roszczeń nie różni się od innych przypadków. Placówki medyczne są źródłem zakażeń m.in. dlatego, że oszczędzają na zakupach jednorazowego sprzętu, a personel medyczny nie myje rąk i nie dezynfekuje stetoskopów. Nieprzestrzeganie procedur coraz częściej ma swój finał w sądzie - jednak to pacjent musi udowodnić, że został zakażony w szpitalu. Krajowy Ośrodek Są to głównie dzieci, u których zakażenie tym wirusem ma najcięższy przebieg. "W grudniu 2022 r. nasz szpital hospitalizował niemal 5 tys. dzieci. Przez cały miesiąc 1/4 1/5 wszystkich łóżek w szpitalu zajmowały dzieci z zakażeniem RSV i grypą — mówiła w rozmowie z PAP prof. Violetta Opoka-Winiarska. Każdy wzrost temperatury o 1 stopień powoduje, że zakażenie bakterią wrasta prawie o 200 procent. Co jakiś czas pojawiają się doniesienia o ofiarach śmiertelnych. W 2019 r. Potocznie Enterococcus facealis nazywana jest bakterią brudnych rąk, bo do zakażenia wywołanego tym drobnoustrojem dochodzi w szpitalu lub innej placówce medycznej, najczęściej wskutek niedostatecznej higieny zarówno personelu medycznego, jak i pacjenta. Za główne źródło bytowania tych bakterii uznaje się sprzęt szpitalny i sale Odszkodowanie za ropne zapalenie kości i sepsę jako błąd medyczny lekarza w szpitalu Poznań. Oceniając rozmiar krzywdy doznanej przez J. B. wskazać należy, że powoda łączyły z matką bliskie, pozytywne relacje. Śmierć matki była dla niego bardzo trudną sytuacją. Reasumując powyższe Sąd przyjął, iż żądana kwota IsDYGD. Zakażenia szpitalne, czyli zakażenia, które nie są przyczyną pobytu pacjenta w szpitalu, a które rozwinęły się w okresie hospitalizacji, to poważny problem lecznic. Jak wynika z raportu Najwyższej Izby Kontroli, dotyczą od 5 do 10 proc. osób leczonych szpitalnie. To co najmniej 400 tys. osób. Źródłem przenoszenia bakterii mogą być brudne ręce personelu medycznego, niejałowy sprzęt, skażone otoczenie chorego, a także przyjmowanie pacjentów wymagających szczególnych warunków hospitalizacji bez ich zapewnienia. Rzecznik Praw Pacjenta przeprowadził postępowanie administracyjne wobec jednego ze szpitali w województwie lubuskim, w którym stwierdził nieprawidłowości polegające na niewykonywaniu badań przesiewowych przy przyjęciu do szpitala w kierunku wystąpienia bakterii Klebsiella pneumoniae ? potocznie zwanej New Delhi ? u wszystkich pacjentów, którzy byli hospitalizowani w ciągu ostatniego roku, niezależnie od miejsca tej hospitalizacji. Przez brak badań doszło do zakażenia u innych pacjentów tą groźną bakterią, wyjątkowo oporną na niemal wszystkie antybiotyki. Obowiązkiem podmiotu leczniczego jest podjęcie stosownych działań zgodnie z ustawą o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi. W sprawie z Lubuskiego tzw. pacjent zero w trakcie przekazywania do szpitala nie został poddany badaniu w kierunku wykrycia patogenów. Konsultant wojewódzki w dziedzinie mikrobiologii dla województwa lubuskiego potwierdził w swojej opinii, że badania takie są rutynowe i powinny być wykonane u tego pacjenta, a także u innych pacjentów, którzy uprzednio byli hospitalizowani w innych szpitalach. Poważnym błędem było też to, że po wykryciu patogenu w piątej dobie u pacjenta zero, w szpitalu nie zrobiono żadnych badań przesiewowych u pozostałych pacjentów. W rezultacie doszło do zakażenia 50 pacjentów. Szpital przeprowadzał obowiązkowe badania przesiewowe tylko u tych pacjentów, którzy uprzednio byli hospitalizowani w szpitalach warszawskich. Zdaniem Rzecznika Praw Pacjenta, nie było to uzasadnione, zważywszy że do szpitala byli przewożeni pacjenci z innych ośrodków w kraju. Ponadto w każdym regionie Polski może wystąpić zwiększone występowanie patogenu. Sprawa znalazła swój finał w sądzie. Naczelny Sąd Administracyjny potwierdził zasadność decyzji Rzecznika Praw Pacjenta (wyrok z 25 marca 2021 r. sygn. akt II OSK 3000/20). - Przepisy ustawy o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi nie ograniczają koniecznych badań laboratoryjnych do pacjentów z określonego regionu kraju czy też do poszukiwania konkretnych patogenów chorobotwórczych. Zagrożenie wynikłe z danego patogenu powinno być czynnikiem, który determinuje wdrożenie odpowiedniej procedury pozwalającej na szybkie wykrycie źródła zakażenia, a następnie izolację osoby chorej. Takiej procedury w szpitalu zabrakło. Powinien był on dochować należytej staranności i we współpracy z odpowiednimi organami sanitarnymi ustalić czy dane patogeny występują w środowiskach szpitalnych, a następnie zrewidować dotychczasowy sposób działania - wskazał NSA. W tej sprawie Rzecznik Praw Pacjenta skorzystał z przysługującego mu uprawnienia do działania w postępowaniu cywilnym na prawach przysługujących prokuratorowi i wytoczył powództwa z żądaniem zasądzenia od podmiotu leczniczego na rzecz trojga poszkodowanych pacjentów zadośćuczynienia z tytułu naruszenia ich praw. Postępowania te nadal się toczą. Resort zdrowia kończy prace nad rozporządzeniem, które precyzyjnie określa, ile pieniędzy i w jakich sytuacjach może dostać pacjent, który w czasie leczenia stracił wersja rozporządzenia była prezentowana w październiku, teraz przygotowano drugą. – Podpisanie przepisów przez ministra zdrowia to kwestia najbliższego czasu – tłumaczy Krystyna Barbara Kozłowska, rzecznik praw stawka wynikająca z ustawy o prawach pacjenta to 100 tysięcy złotych za utratę zdrowia. W rozporządzeniu urzędnicy precyzyjnie podają, w jakich sytuacjach przysługują jakie na przykład w czasie pobytu w szpitalu pacjent zostanie zakażony szpitalną bakterią, ale wyleczy się z tego, może dostać 30 tys. zł. Jeśli przez zakażenie zostaną trwale uszkodzone np. nerki, kwota odszkodowania wzrasta do 60 jest też to, jak długo taki pacjent będzie wymagał opieki (np. jeśli przez trzy miesiące, kwota odszkodowania wzrasta o 5 tysięcy) i jakim zabiegom będzie poddany w szpitalu, by szkodę usunąć. Jeśli np. będzie potrzebował operacji, dostanie dodatkowo 10 tysięcy, jeśli stosowania dializ – 12,5 tys. To innowacyjne w tym, że zreformowany w tym roku system odszkodowań właściwie nie funkcjonuje. Przedstawiciele komisji tłumaczą, że pacjenci nie mieli szansy ubiegać się o odszkodowania, bo starać się można o nie tylko w sprawach, które zdarzyły się po 1 stycznia 2012 roku.– Nie zgłosiła się do nas ani jedna osoba, która mogłaby się ubiegać o odszkodowanie według nowych przepisów – mówi Kamil Smerdel, rzecznik wojewody lubelskiego (komisje przyznające odszkodowania są prowadzone przez urzędy wojewódzkie). – Mamy telefony z pytaniami pacjentów, w jakich sytuacjach można się ubiegać o odszkodowania, ale żaden wniosek o rozpatrzenie takiej sprawy jeszcze do nas nie wpłynął – mówi Magdalena Latara, rzecznik wojewody podkarpackiego. Zresztą odpowiednia komisja dopiero zaczyna tu działać: W przyszłym tygodniu spotyka się, by przyjąć swój regulamin i zatwierdzić np. wzór wniosku o odszkodowanie. Podobnie jest na Dolnym Śląsku. – Tylko jedna osoba zgłosiła się do nas z taką sprawą – mówi Karolina Małecka z biura prasowego wojewody dolnośląskiego. Pacjent zmarł, rodzina musi dopełnić wszystkich formalności związanych np. z nabyciem spadku i wtedy komisja będzie mogła tę sprawę rozpatrywać. Zgodnie z ustawą o prawach pacjenta wtedy, gdy pacjent umrze w wyniku błędów w leczeniu, komisja może zdecydować o wypłacie 300 tys. zł odszkodowania. Rozporządzenie precyzuje jednak, że taka kwota wypłacana jest, gdy utrzymywał on bliską osobę. W innym wypadku odszkodowanie może być o połowę niższe. Krystyna Barbara Kozłowska radzi, by z oceną przepisów poczekać: – Nie minął nawet miesiąc od wejścia przepisów w życie, nie można więc stwierdzić, że pacjenci nie są zainteresowani tą formą dochodzenia roszczeń. W najbliższych dniach dyrektorzy szpitali będą rozmawiali z resortem zdrowia o zmianie ustawy. Według niej od roszczeń muszą się ubezpieczyć. PZU zażądało polisy za kilkaset tysięcy złotych. Dyrektorzy uważają, że to za drogo. Sprawy o zadośćuczynienie za zakażenie w szpitalu gronkowcem złocistym, praktycznie nie da się przeprowadzić bez opinii biegłego. Bez opinii można przeprowadzić postępowanie przed wojewódzką komisją ds. orzekania o zdarzeniach medycznych, jednak coraz rzadziej zalecam klientom tę drogę postępowania. Jak pewnie wiesz, sprawy w sądzie potrafią wlec się prawie w nieskończoność. Nie wszystkie, bo zdarzają się przypadki szybkiego działania sądu czy innych organów państwowych. Sprawy o błędy medyczne jednak królują w tym niechlubnym zestawieniu. Przyczyn jest kilka, jednak prawnicy zajmujący się prawem medycznym niemal jednogłośnie wskazują najważniejszą – trudności w uzyskaniu porządnej opinii biegłego, bez której w procesie medycznym ani rusz. Kilka lat temu nawiązałem współpracę z Panią Katarzyną, która została zakażona gronkowcem złocistym (szczep MRSA) w jednym ze szpitali w zachodniej Polsce. Do zakażenia doszło w trakcie operacji ortopedycznej. W tym przypadku sytuacja była ułatwiona o tyle, że w dokumentacji medycznej mieliśmy wprost napisane, że „w wyniku przeprowadzonego zabiegu doszło do zakażenia pacjentki bakterią staphyloccocus aureus szczepu MRSA„. Zadośćuczynienie za zakażenie bakterią w szpitalu – czy jest możliwe? Samo zakażenie bakterią w szpitalu, to jednak za mało by wywalczyć w sądzie zadośćuczynienie lub odszkodowanie (to nie to samo!). Ważne jest to, żeby móc przypisać szpitalowi odpowiedzialność za spowodowanie konkretnego zakażenia. Sądy i biegli wychodzą bowiem z założenia, ze zakażenie gronkowcem w szpitalu to coś, co może przytrafić się każdemu. Szpital jest bowiem miejscem, w którym dochodzi do nagromadzenia przeróżnych bakterii i czasami zakażenie traktowane jest jako coś, czego nie można uniknąć. Szpital musi udowodnić w sądzie, że zrobił wszystko by zapobiec zakażeniu. Jak w takim razie udowodnić zakażenie gronkowcem w szpitalu? W tym przypadku szpital nie zrobił wszystkiego. A właściwie nie zrobił kilku rzeczy. Zespół operacyjny nie został przeszkolony z procedury przeciwdziałania zakażeniom (mimo, że taka procedura została formalnie sporządzona), ponadto w dokumentacji medycznej nie znaleziono wpisów dotyczących obowiązkowej przy tego rodzaju zabiegach antybiotykoterapii operacyjnej. Według wewnętrznych zaleceń, powinna ona trwać 24 godziny przed operacją. Nie wiemy czy antybiotykoterapia była stosowana – nie została odnotowana w karcie zleceń lekarskich, nie znalazła się także w karcie wypisowej ze szpitala. Świadkowie zeznawali różnie. Zakończenie sprawy Kilka miesięcy temu zapadł wyrok w tej sprawie. Sąd okręgowy przyznał Pani Katarzynie 110 000 zł złotych zadośćuczynienia za zakażenie gronkowcem w szpitalu. Zgodziliśmy się z sądem, że zakażenie gronkowcem złocistym spowodowane jest winą szpitala, natomiast przyznana kwota była nieco za niska. Złożyliśmy apelację od tego wyroku. Sąd apelacyjny podwyższył zasądzoną kwotę do 200 000 zł i oddalił apelacje szpitala i ubezpieczyciela. Wyrok jest już prawomocny. O podobnej sprawie pisałem już również kilka miesięcy temu we wpisie pt. „Zakażenie gronkowcem złocistym MRSA – wygrana pacjentki ze szpitalem. Spraw o zakażenia szpitalne prowadzimy w kancelarii całkiem sporo, chociaż nie zawsze są to akurat gronkowce. Jeśli interesują Cię zagadnienia, takie jak odszkodowanie za błąd lekarski, czy odszkodowanie za podanie niewłaściwego leku, to prowadzony przeze mnie blog o prawie medycznym z pewnością rozjaśni Ci tego typu kwestie. Jeśli chcesz skonsultować się z nami w swojej sprawie, chętnie odpowiemy na Twoje pytania.

zakażenie bakterią w szpitalu odszkodowanie